KIRILMAM SANAbirbirimize yabancıyken şu an başının üstünden geçen bir kuş gibi göz ucunda süzülen kanadımı bir çırpsam göç ederim sensizliğe. ne sen unuttum dersin ne ben dile alırım o yakıcı kelimeyi kan gölü vurulduğum sol/um kendi içimde boğulurum. bir toz zerresi say beni sildiğin yere konan ufacık rüzgarda havalanan gururum gibi silkele eteğinden gitsin düşsemde vah demem bu defa kırılmam sana. onca kırgın cümleler varken usumda ve sancılanırken karnım doğmaz tek bir kötü kelime nice dokuz aylar geçti üzerinden hala midem bulanır aşererim varlığına. suya yazdım adımı her yüzünü yıkadığında parmak aralarından süzülür sabah güneşine inat ben doğarım yüreğine yıldızlar kahrolur bir bir düşerler yere. bütün kainatın aşklarını toplayıp serdim ayağına bu defa da git dersen artık kırılmam sana. Ayvazım DENİZ |