VeDa ; SeVDa' nın S' siz kalışıdır... Yani Sensiz... Yani Sevgisiz kalışıdır...
VaaD' lerle girdiğin gönül VaDi' sinden sürülüşündür VeDa...

’’kimse var mı ’’ diye seslenecek takatim kalmadı
zaten olsa de ne değişir ki
olanı yitirdikten sonra..


Lâkin aynı VaDi de ebedi yankılanır Aşk-ı Seda...
Olan yok sayılamaz ki...

"gözlerim ferinden vuruldu"

dese de Şaire...
Güneş' e uzun süre bakmak kör eder gözü...

"bir yıldız kadar uzağım sana
arada göz kırpmama aldanma"

Yıldız da Güneş' te aynı semadadır...
Lâkin Güneş' in görünür olduğu yerde gizlenir gözlerden yıldızlar...

Zahirde bir vedadır bu hal birlikteliğe...
Gerçekte bir VaaD' dir...

"donuk bir ay gibi
ışıklarım yalnız kendimi aydınlatır.

Bu son vedadır gözlerine
hadi yum da öpeyim."

Sonuç ta Güneş te ışık yayar yıldız da...
Gözlerini yumarsa Güneş yıldız Can bulur...

Mısralar çok daha fazla şeyler fısıldar amma gürültüden ancak bu kadar duyuluyor hayat karmaşası içinde...

Kaleminize, yüreğinize sağlık...
Saygılar,selamlar ile...











halimkok tarafından 4/12/2015 2:33:00 PM zamanında düzenlenmiştir.

Konuş...!

Bu son veda...!!!



Elveda uğruna Kafdağı’nı ve ardında günahlarımı her gece koynuna taşıyan anka ! Elveda ... O ! Gözlerinde sonsuz bir iç. Bir feryadı boynuma, biten bir aşkı son sigarama tütün saran! Ve o son duman ! İçimde sonsuza kadar zindan.Oysa sen bana Mecnun’dan kalma.


Elveda...Cümle ! İçine sığdıramadığım aşkı ve utangaçlığım. Her söz bitişinde; duygum ! Brütüs misali...Kapıda bir kaç fedai, yavaş ve lütfen ! Usul usul...Veletin evinden kaçış saati...


Elveda buğu sese...Sesin sahibini taşıyan adımlar, aşikar.Bu son, kaçıncı kez? Ardını saymadan,ayak izlerime değmeden gelen aklım . Duygularım ! Varsın ağlasın.Gelmesin ! Bir gece, Binbir Gece masalına inansın. Ben mutsuz ve umutsuz, ya sen ? Duygu(m) veda bu ! Oysa düş, senin masalında.Gerçek ! Avuçlarını dolduran yaşlarım ve senin gözlerinde kalan çığlığım..Beni istila eden; savaş meydanlarında defalarca yenen,yine sen yine sen.Seni benden çalan sözler,herkesin eber ettiği suçlu şiirler.Bende mahrem kalanlar,sende azat(mış) !


Elveda şiir ! Meydan öyle bir an’ ki,üzerinde sadece ruhu,çırılçıplak ! Etrafını saran kafiyesiz bir yığın yılan.Üstte gök-kubbe,çıplak neyi varsa elleriyle örtüyor;yılan ısırmasın diye.Tan vakti ,şiir çıplak yıkansın ;içimden yağan yağmur, suçlu kim varsa onu kana bulasın...


Bir veda da kendime ! Bedenimi yırtıyorum yavaş yavaş ki ;ruhum kurtulsun.Kalbim ağır bir sonbaharda kalmış.Dökülen yaprakların altında,aşk son mektubunu hazırlıyormuş.Kış o kadar soğuk ve acımasız ki, ölüm uykusunu sessizce mürekkepsiz yazıyormuş.


Bu son veda herkese ! Veda son olunca; söz hemen dilimi yaktı.Aklım dilimi her köşebaşında, bir duyguya sattı.İnsan kendini aldatınca,dizlerim yere,yüzü semaya dayandı.Avuçlarımı havaya kaldırınca; Tanrım ! Ruhum o kadar yoruldu ki ,bütün delillerim EdebiyatDefteri’nde saklı.

Bazen bir veda daha çok merhaba,daha çok insana özlem duymak içindir...Bütün insanları sevdiğim için, hepsine bir vedadır bu aslında...



Güzel şiirler için teşekkürler



Saygılar, Sevgiler