KARA TOPRAK
Baharın yalancısıydı düşlerim
Nerden bilirdim sonunda zemheriye döneceğini Şimdi bozkır ayazında üşür ellerim Ne bileceksin beyhude geçen senelerin ömürden götüreceğini Sebep mi olurdum mutlu günlerime Bir hiç yüzünden feda ettiğim ömrüme Kapandımı perdeler şimdi bir düşmü görmüş gözlerim Eyvah eyvah mazide kalmış her şey Artık boş onca sarfedilen sözlerim Demek ki böyle son buluyormuş her şey Eriyen mum gibi kurumuş bir yaprak misali ömrüm Neyine güveniyosun ey insan kardeşim yalanmış dünya yalanmış bu hayat Baksana kucak açmış sana bekliyor seni o kara toprak... Sedat Kesim |