Kırmızı Veda
Uzanırken kıpkırmızı bir denize gözlerin
Bulutlar örtüyor sabah ki mahmurluğunu Nasıl bir hayat ki seninkisi Yaşamak telaşında yüreğin Şu giz dolu gecelerin bitmez mi hiç uğultusu Kırılmış hayaller, düşmüş yol kenarına, Sürükler seni hep gecenin karanlığına. Hangi rüzgar savurur küllerini ufka, Yoksa sessizlik mi gömülür sabahına? Gecenin karanlığında kaybolur adın, Bir yıldız düşer, ama tutamazsın Zamanla silinir her geçen anın, Ve düşlerin uyanmadan kaybolur, susarsın Ruhun sessizce kayar, bir rüzgar gibi, Gözlerinde kaybolur her umut, bir hüzün nehrinde Bir veda gelir, ağır ve soğuk, Ve sonu gelir bir zamanın, içini boşaltan gövdesinde Kan kırmızısı bir ateş harlanmış cehennem kıvamında Nedir bu korkulu düş sabahlar çok uzak sana Nasıl bir hayat ki bu seninkisi Yaşamak telaşında yüreğin Hangi baharda çiçek açacaksın Kurudun mu yoksa Söylermisin bu nasıl kırmızı bir veda Sedat Kesim |