Ruhumun Zindan Duvarları
Her kelime gecenin siyahına batar,
Gözlerindir celladım, ruhumun zindan duvarlarında, Şu zeytin karası odamda uykularım kanar, Donar şafakla gözyaşlarım, göz pınarlarımda. Bir başka sabah daha, ışıklar düşer, kırık, Zamanın elleri, ruhumu çeker, soğuk ve sıkı, Gözlerimde bir fırtına, karanlık bir çığlık, Ve senin adınla yankılanır her köşe her ıssızlık Gecenin kuytusuna düşen bir yıldız daha söner Zamanın çarkı döner gölgeler içinde Ruhumun denizinde batmış bir tekne bekler Adını siler rüzgâr bir zaman içinde Ve her adımda bir iz karanlıkta kaybolur Her umut titrek bir mum gibi yanar zamanın kuytusunda Adınla yankılanır kulaklarım ve bu ses bir gün son bulur Gözlerindir cellaladım ruhumun zindan duvarlarında Sedat Kesim |