Nefsin Pençesi
Bu kötü nefsimle başım dertde
Aklıma düşürüyor gece olunca hınzırlıkları Görseniz bir de her gece ben de Gidecek başka yeri yokmuş gibi esir alıyor rüyalarımı Gecenin karanlığında bir ışık ararım, Nefesimle kaybolan umutları tararım. Düşlerimde çırpınan korkuları yenerken, Bir çıkış yolu bulamam, hep aynı yolda kalırım. Geceyi ararım, ama bulamam hiç, Rüyalarımda kaybolur her umut, her iç. İçimdeki fırtına, bir yıkım gibi gelir, Ve ben yine sabah olmadan kaybolur, silinir Ve son bir kez düşerim karanlık yollara, Her izim kaybolur, her adım yok olur yavaşça. Nefesim susar, zaman geçer, durur, Bir daha uyanmam, rüyalarımda kaybolur Sedat Kesim |