BEKLE BENİ CAN YONGAM
Mavi düşler peşinde pembe hayaller kurdum
Gurbetin mateminde sılaya divan durdum Has bahçler goncası sevda otağı yurdum Bekle beni binboğam baharın geleceğim Al kınalı döşünde mor sümbül dereceğim Binboğam doruğun da çifte kaya şov yapar Eteğinde kaklığın iksiri cirit atar Yaylalar kucağında göğce gözleri açar Bekle beni can yongam baharın geleceğim Hasret tüten göğsüne sevdayı öreceğim Emmi dayı yeğenle halaylar kuracağım Yürek yakan aşkını zülfüne sereceğim Papatya gelincikle belikler öreceğim Bekle beni binboğam baharın geleceğim Kekik kokan dağın da vuslata ereceğim İpek fistan üstüne al yazma takacağım Gurbetin türküsüne ağıtlar yakacağım Çiğdem çiçeklerine al duvak takacağım Bekle beni gül goncam baharın geleceğim Hasretlik duvarını alnından vuracağım Nafize |
Ayrılık karartır da... Beyaz olan vuslatın düşüncesi dahi rengarenk eyler gönlü...
Belki de bu nedenle Mavileşir düşler, hayaller pembeleşir...
Al yazmalar... Al duvaklar...
Her rengin can bulduğu baharı bekler can ile hemden olmak için...Kendi rengini bulmak için
Sevdasını, hasretini, vuslatını rengarenk eyleyen gönül kendisi ne renktir ki...
Aslında renk değildir de tüm renkleri görünür kılan ışıktır gönül...
Ve o ışık sevgi güneşinden doğar...
O yüzden sevgili gidince karanlıklara gömülür, kararır gönül...
Günebakandım ben,
Işığım dindi...
Güneşim dağların ardında,
Yaşayabilirsen yaşa bakalım şimdi...
der gönlümüz... Ağıtlar yakar gurbete, gurbettekine...
Mısrlarınız ile renklendi gönlümüz...
Var olunuz.
Saygılar,selamlar ile...