BENİ BENDEN Ç/ALAN YEŞİL GÖZLERİN
Beni benden ç/alan
Zümrüt yeşili gözlerinin derinliklerine hesapsızca bırakıverdim masum duyduklarımı Geceler boyu mısralara bezedim karanfil kokulu resmini Yıldızların altında gümüş sırmalı bir kundağa sarıp hira yüreğimi yeni filizlenmiş körpe bir dilek ağacının gerdanına astım Kabul olur mu bilmem ama seher vakti el açıp seni diledim Mevla’dan Kim bilir Belki bir gün haritalarda yer almamış ücra bir kara parçasında Takvim yapraklarına yansımamış yetim bir zamanda Belki ıssız bir dağ başında Belki de bacası tütmeyen bir ocak başında birbirimizden bihaber mavi rüyalarda buluşur gözlerimizle yürek sandığımızın kilidini açarız Kim bilir Belki de beni benden alan zümrüt yeşili gözlerinle birlikte sırat köprüsünden el ele geçer Cennetin aşk bahçelerine vuslat tohumları saçarız Nafize 9 nisan 2017 Amsterdam |
Daim olsun kaleminiz.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.