GİDİYORUMBir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, Yıkıp viran eyleme. Yunus EMRE gidiyorum. madem ki varlığım sende bir yüktür boşalt yüreğini şiirlerin üstüne gücenen ne kadar kelimen varsa as gecenin kollarına zamanını doldurmuş yıldızlar kayarak getirirler nasılsa bana. aşk dediğin, soğuk gecelerde senin gözlerinde ısınmak değil miydi al şimdi o gözlerini ayaz yiyen her mevsim gibi siner toprak altına cemrelerle dirilirler belki bir vakit. ben toprak anayım, ektiğin ne varsa sen ihtimam ettikçe usul usul açtırırım kokuları yayılır en nadide çiçeklerin bu şiir gibi serpilir her satırda aşkın en nadide çiçeği açardı sana olmadı çünkü sen okumadan daha ben kaybolmuş olacağım başka bir şiirin koynunda. gidiyorum. rahat uyu artık rüyalarına bile girmemeye yeminliyim ben uyanık kalırım senin yerine gecenin üçünde düşünce aklımın en gizli köşelerine bir damla süzülür çenemden aşağı görünmez karanlık suratından gecenin pencere kenarına tünerim cama vuran aksime gülümserim ’’ne günlerdi’’ der dudaklarım usulca sonra unuturum senin beni unuttuğun gibi kırk yılda bir kahvenin hatrına yanında yediğim çikolata tadında kıpraşır damak tadım. derinlerden akan saklı nehirlerde söylenir bundan sonra (t)adın. gönül bulanır kahverengi bir sudur damarda akan temizlenmek için baharın soğuk sularını yemesi lazım beklemek için gönlümün kapılarını sonuna kadar açtım kuvvetli bir poyraz vurur menteşeler oynar yerinden benim kılım kıpırdamaz artık sana. gidiyorum rahat et bundan sonra. Ayvazım DENİZ |