Yosun Tutmuş Gözlerinde Yittiğim YârHer dokunduğunda gözlerin bakışıma Vebali boynuna bir kurşun saplanır sol yanıma Garip bir türkü dolanır dilimin ahraz yanına Adını söyleyemem asra sığmayan bir destandır sevdan Yüreğimde bahar sayfaları gizinden soyunur Edası intizar okur vefasına sitem çizdiğim yâr Ey huzuru yüreğimde demlediğim nihayetim Gizli duaların avuçlarımda mayalanan sırrı Bir bilen var başıboşluğumda beni Senden öte bir bir dağılırım zamana Gökteki buluta yerdeki toprağa yeminle Sensizlik sessizlik orucumu yakacak Gün doğmadan doğan yalnızlık kadar eksiğim Bir güz ertesi sonsuz bir sızı k/anıyor adını Şimdi dilimde mazbut bir ağıt ağlar Gözlerime sürdüğüm bulutlarım hazan Yalnızlığın ertesinde yazılan şiirler gibi eksiğim Usuma çöreklenen efkârı dağıtmıyor rüzgâr Ah ıssızım kelâmsızım bu şehrin sokaklarına asılı yokluğun Vuslat falları okur izbe ve metruk cümleler Firak demlenir kara gün kararırken sayfa sayfa Takvimler ç/evrilir vedalar düğüm düğüm dolanır d/ilime Hayat yeniden doğurmuyor geçmişi Sonsuza ısmarladığım aşkına selam hoşça bak zatına Yosun tutmuş gözlerinde yittiğim yâr Nuray AYHAN… |
kaleminizi kutluyor saygılar sunuyorum...