Tükenir ZamanBir muallak günde yaşamın gölgesinde Kimsenin gölgeleri umursamadığı bir yerde Dalgın düşünceleri sığdırıp heybeme Ne ses var ne seda! Sadece enstrümantal bir musiki ruhuma işlemekte Yorgun vakitsiz bir âlemde kendimle söyleşmekte Usulca bir düşün içinde Rahat huzurlu Yaşamın esrarengiz büyüsünün cezbesiyle Mutta-sıl mutluluklar peşinde Müphem heyecanlar içinde Hangi mefhumun derininde Yittiğimi bilmeden Uçsuz bucaksık bakışımın istikametinde Masum mevsimler akar hayaller masal biriktirmekte Yollar yorgun, yolcu sürgün, hancı dalgın Gölgenin tecelli ettiği anda karanlık titrer Umuda açılan ukdelerin perçemini savurur rüzgar Bu gülümseyen zamanın yosma oynaşı Teslim ettim vakitsiz uykuları Düşünceli ve dalgın İliştim dünyanın iç cebine Mutluyum güzel şeyler düşününce Yoksa öfkeli bir kasırga kopar Nuh tufanından önce Savrulur biteviye aynalarda suretim Soğuğu hissettim buz tuttu bedenim Nedense üşümedi ellerim Derbeder yokuşları işlerken kalemim Yarı yanık bir cümlede mahkûmum Savrulup aşkın tecelli ettiği şiirlere Uğultulu kasırgalar çizip gölgeme Tükeniyor zaman bir saatin zembereğinde! Nuray AYHAN... |