Çanakkale Şehitlerine ve daha nice
Şiirlerinle şairlerin piriydin Akif!
Bülbülün yerine matemlerdeydin her gece,
Yeisten kaçınan, azmin neferiydin Akif!

Ve Anadolu’nun istilâsıyla kükredin,
Korkma diyordun, inmez şu bayrak, düşmez bu din!
Tek dişli canavarla başa çıkar serhaddin;
İstikbale bakan gözlerin feriydin Akif!

Kahraman ordumuza haykırdın şanlı marşı,
Titrettin gönülleri, inlettin göğü-arşı,
Gövdeni bu hayâsızca akınlara karşı,
Siper et diyen, vatansever biriydin Akif!

Sen ki, umudu sönmeyen hakikat ışığı,
Zalimin hasmı, boynu büküklerin aşığı!
Bu ulus olamazdı soysuzların uşağı,
Milleti uyandıran ruhun seriydin Akif!

Yurt uğruna feda edilirken binlerce can,
Hür doğduk, hür kalmak içindi akıtılan kan.
Düşmanı bir kez daha çaresiz ve perişan
Bırakan Mehmet’in eşsiz zaferiydin Akif!

Yarışma parasını kabul etmeyen cömert,
Haksızlıklara boyun eğmeyen mert oğlu mert,
Vatan için değil miydi çektiğin onca dert?
Mısır’dan döndün; bir kemik, bir deriydin Akif!

Sen dava adamı, baytar, vaiz, mütefekkir,
Kaleminden, kelamından damlayan tefekkür;
Asım’ın nesli ‘Safahat’ için müteşekkir,
Meyyit değil, gönlümüzde hep diriydin Akif!


Muhittin Alaca