Beni bir bakışla anlamak kalıyor artık geriye
Yaşadım yazdım ve sövdüm
Yeteri kadar söyledim genzimi yakan her cümleyi
Sözün bittiği yerden geliyorum..
Evet ,herkes sağır ve dilsiz bir başkasına
Kendisine tanrılar çizip mutluluk ayinleri düzenlemek
Postmodern bir yalnızlığı kutsamaktır her çağda
Oysa elalemin derdiyle içlenmek bizde babadan alışkanlıktır
Birde uzaklara bakıp bakıp geçmişe sövmek..

Ben artık biliyorum
Gün geçtikçe yanıldığım her düşü sesime işleyerek
Susarak sözlerin bütün biçimsizliğine
İçinde kuytu bir resmin gizlendiği
O renkli çerçevelere zorla sığdırdığım yüzüm
Ve ölü balıklar biriken anafor bakışlarımla
Dünyayı izleyerek yabancılaşıyorum her gün kendime
Bütün heveslerimi bütün yaşam belirtilerimi hatta
Emanet bırakırken düzenbaz bir dilenciye
Unutmuyorum avucumda büyüttüğüm hiçbir serçeyi
Ve unutmuyorum
Göğsümde şahlanan tayların
Nasıl acımasızca vurulduğunu..


Ben artık biliyorum
Yaşamak taklidiyle yabancılaşıyorum her gün kendime
Esmer bir ceset oluyor avluda çocukluğum
Babam arafta bir duaya hasretken
Annem takılıyor her sabah ezanı genzime
Öpüyorum hüznümün çapak tutan yerlerini
Toplu bir mezarlıkla dolaşıyorum göğsümde…
Ve artık bütün sokak kavgalarında geçiyor adım
Kazıyorum hıncımı şehrin solmuş benzine
Yaşadım yazdım ve sövdüm
Yeteri kadar söyledim genzimi yakan her cümleyi
Sözün bittiği yerden geliyorum
Susarak sözlerin bütün biçimsizliğine
Gürültülü kelimeler dizerek vurdum ben insanlığı
Beni bir bakışla anlamak kalıyor şimdi geriye
Çoğuna göre tesadüf olsada
Öfkeli bir şairin kızgın bir namluyu andırması..H.G