gölgem tozlu bir serüveni saklayacak
son defa yüzleşmek için
kapital bir çağın infilakıyla.
yeni replikler kuşanan o silik filmi izlemek
her ne kadar korlasa da tenimde sessiz bir yangını…
biliyorum zaman kullanacak bütün meziyetini
fakat hiç geçmeyecek bu iz
bileklerimde bir nabzın senfonisini duydukça..

faydasız bir intihar notu bırakarak geriye
ölmek kadar sıradan
ve manasız gelse de aşk
göverecek göğsümde değerini yitiren bu his
sığınıp kötürüm bir annenin kaviliğine
ağlamak kadar anlamlı…

dünya ne kadar dönerse dönsün
sanrılarla savaşan o masum çocuk
gerçek nedir bilmese de henüz
kalacak hep o saklandığı kentte.
yürüdükçe enlemine kunt bir yalnızlığın
tenhalaştıkça büyüyen
tinsel bir sancı beklese de beni
saatler tersine vurduğu zaman
yanılan kazanacak bu kez…
HAKAN GARİP