Sessizlik
sustum,
en umulmadık anda ıssız bir sokağın ortasında, karanlıklara bürünmüş şehrin akşamında nedense yıldız yok gökyüzünde.. bir ben varım birde mechule yol almış sevgilinin ayak izleri... sustum, sağır ve dilsiz odamda baş başayım, izini bıraktığın kokuna sarılıyorum sen diye, göz yaşlarım yanaklarımdan süzülüyor acıyan sol yanıma.. sustum... loş karanlıklarda elimde senin resmin ve gece karanlığı, yürüyorum bilinmezlere.. sustum... çünkü sen yoksun,ışığım yok her yer karanlık... 14.02.2015 hakan |