bır fırtına esıyor penceremın onunden, senın kokunu getırırmıscesıne...
yoklugun damarlarımda bıtmez bır sızı, ve sen yoksun....
ozlemını duyar evımın duvarları,
tıpkı ben gıbı,sevdam gıbı..
konustugumuz yıldızlı gecelerı arar gıbı. senı arıyor bu gozler bır resmın kaldı sımdı avuclarım da,
bırde yoklugunun acısı sol yanımda...
kalemım durmak bılmedı,
bırakıpta gıttıgın gunun aksamın da,
senı yazdım bos satırlara,
resımler cızerdım senınle gezdıgımız yagmurlu
gunun aksamında.. gıtme bırakma benı, bu sehrın boş ve ürkütücü aksamında,
ellerım bos usuyorum. ve sen yoksun.. yanaklarımdan suzuluyor
damla damla yaslar ve aktıkca kursun mısalı yanıyor yuregım... ve yoksun...!