SEN BİLİRSİN
İki dinle, bir konuş
Bak değişir, her sonuç Sen de olur mu hiç! bende suç Hak-kı gözetmiyor san, sen bilirsin. Ne kolay! savurur sun kötü lafları Düşünmezsin hiç, karşılaşacağın sonları Elinde kalmayan, kırdığın dalları Toplayamazsan yerden, sen bilirsin. Herkes beğenir, kendi aklını Bu da kulların, en büyük zaafı Sabreden giyer, sonunda tâc ı Derdin tâç değil ise, sen bilirsin. Üzme artık, ananı atanı Kaç şehit kurtardı bu vatanı? Dizilerde gördün, Süleyman ı, Osman ı Geçmişini bilmiyorsan, sen bilirsin. Anlayana sivrisinek saz Çok ca oku, biraz yaz Önce ördek ol, sonra yine kaz Pişmeye niyetin yoksa, sen bilirsin. Hayat kısa, ölüm yakın En çok da, riyâdan sakın Kendine gel artık, şaşkın! Cenneti istemiyorsan, sen bilirsin. Çok sev ama bağlanma Emanettir evlat, aldanma! Geleceğe, çok da ümit bağlama Kadere inanmıyorsan, sen bilirsin. Bu sözlerim yalnız sana değil, kendime Bende düşmüşüm, dünya derdine İster inan, ister inanma sevgime Girmeyeceksen gönlüme, sen bilirsin. Zülfiye ERDOĞAN |