"Anlatırsan, dinlerim dedi deniz;
Ben anlattııım,
O kabardı.
Dalgalandı.
O gün bugündür,
O sahile,
Martılar bile,
Uğramadı..."

deniz ve martılar...insana ait şahsiyet verilerek,teşhis sanatına güzel bir örnek olmuş...

O sahile martıların uğramaması,okuyucunun yorumuna bırakılmış...öyle ya,her şiirden,herkesin nasibi aynı değildir...herkes,okuduğu andaki psikolojisi ve ruh hali ile nasibini alır...acizane benim algılayıp duyumsadığım şöyle...malum martılar romantizmin vazgeçilmez unsurlarındandır...hakeza deniz de öyle...martı ve deniz...birbirini tamamlayan iki varlık...her ne kadar biri cansız diğeri canlı da olsa,birbirlerinin olmzsa olmazlarıdır daima...

denizi çok dalgalı veya yaşam alameti olmayan ve hüzünlü bir salilde,martılar yaşayamaz...eğer,ta uzaklardan sahillerine kabarıp da,köpürüp de,dalga dalga hüzünler yığdıysa sahillere deniz,martılar denizin acılarına dayanamaz,barınmaz o yerde...bunu bir insan üzerinden götürürsek sonuca,derdinizle dertlenen bir dostunuz,sizin derdinizle kahrolur ve zordur artık sizin gibi gülümsemesi hayata...deniz ve matrı...insan ve dostu...birbiriyle örtüşen iki muhteşem beraberlik değil de nedir...Veya,aşk ile yürek...biri ölürse,diğeri barınamaz o yerde...

tebriklerim,az ve öz...kısa ve derin anlamlı mısralara yülkediğiniz mesajın kurgulanmasındaki ustalığınızadır...selam ve saygılarımla şairem...

Issız deniz oldu adı

Kuş konmaz kervan geçmez

Kumsalında çiçek açmaz

o üzüldü ben üzüldüm

Bekliyoruz yıllar yılı

Ben yarimi o da beni

Ne anlattınız ki siz denize,
Deniz kabarmış hemen size ?
Arkasından da,
Dalgalanmış birden bire !
Kızmış gibi nedense ?...

Martılar da,
Arka çıkmışlar size
Uğramamışlar bir daha
O gün bugündür sahile…

Belki de,
Deniz kalbinizi kırmıştır diye
Martılar üzülmüşlerdir bile…

Deniz martısız, martılar denizsiz yapamaz bence
Martıların uçması lazım denizin üzerinde
Küsmesin yüreğiniz asla sonsuz maviliklere
Eğer bir nahoş durum ihtimalse de,
Lütfen barış sen denizle ???!!!......

KUTLARIM !...
T E B R İ K L E R İ M L E !!!!!......