ANNE
Hadi bi aç gözlerini..
Bi bak bana anne Kışın çiçek açmaya söz veren ağaçlar bile tuttular sözlerini Bak! bahar geldi anne. Duyuyor musun çiçek kokularını? En sevdiğin laleler açmış üstünde. Gördün mü? Kırlangıçlar bile geri döndü Sen niye gelmiyorsun anne? Biliyor musun artık papatyalara hiç dokunmuyorum yavruları vardır belki diye Seviyormuş elin oğlu sevmiyormuş bana ne.. Üşüyor musun yine? Dindi mi ağrıların şimdi? Kurtuldu dediler senin için Öyle ağırıma gitti ki.. Bir konuşsan iyiyim desen Görüyorum seni.. Büyümene tanık oluyorum Hasta olunca saçlarını okşuyorum desen Bi ses versen anne Neydi! Ölmek için bu acele... Hiç değilse! Rüyalarıma gel anne.. Sorunlarım var benim Kime anlatayım şimdi derdimi Kim! Senin gibi sır saklar ki Kim yol gösterir bana Her yolumu şaşırdığımda Başarılarıma Kim sevinir gerçekten Kim başıma kalkmaz emeğini Kim! kusurlarımla sever beni. Nasır tutmuş eller gibi Gözle görünüyor emeğin şimdi Ben Seninle öğrendim anneliği Demiştin ya hani! Bende Senden öğrendim özlemeyi.. Bak! Yürürken ayağıma taş değdi Hadi söyle.. Söyle Yine! İçin, sızladı mı anne.. Zülfiye ERDOĞAN |