YALNIZLIĞIN AYAK SESLERİ
Tek başınalığınla yürürken,
Ayak seslerini duyar insan, Ne kadar güçlü ve kuvvetli bir sestir . Korkutur bazen seni bazen ise daha da sağlam basarsın, Yıkmak isteyenlere ve Hayata İnat... Naftalin kokan anılarını hatırlar, Sürer gider bu serzeniş. An itibarı ile yazarsın sayfalar dolusu Yazılar,Şiirler,Mektuplar... Belki de anlatamazsın içindeki çocuk ruhunun çırpınışlarını, Yine de belki dersin bir gün Anlaşılmamaktan kurtulurum. Gülüp geçersin ne çabuk da geçti, Zaman diye sitem edersin Aslında;Kalbinin oturup ağladığı zamandır. Bunu bile bile güçlü olmak istersin Gülen bir yüz , Ağlayan bir kalp ile Sonu belli olmayan bir yolculuğa... |
Ve böyle sürüyor insan ile şi’rin hikâyesi.
dip not: lütfen özel adlar büyük harfle başlar adınızı yazarken dikkat edin lütfen saygılarımla