ÜRYAN
...
Belki de kalemden dökülen son harfler anlatımı imkansız düşünce ve anlamsızlık kağıda düşen sorgularken kendimi sarmalarım yatalak hüzünleri çalınırken renkler gök yüzünden her zaman eksik kalan çocuk yanım zamanı yetersiz kullanmaktan korkar avucumda biriktirdiğim zemheri soğuğu geride kalan hatıra kurtulsa içimdeki çiçekler kötürümlükten çürümeden boyansa yeşile bahara nükseden kırık dallarım kentin korkularını sahiline vururken dalgalar sokaklarını sıvazlar deli rüzgar üşür sokaktaki yanan lambalar korkular ensemde ıslık çalar acı dolu okyanusun dibine batarken gece giyinmeyi unutur üryan karanlık teninde bir avuç ıssızlık indirir yakamoz şehre artık hasat zamanı dudağımda biriken cümlelerin sus’larımda çoğalan kelimelerin göç vakti ... MELTEM KINIC seçki kuruluna ve şiir dostlarına en kalbi teşekkür ve saygılarımla.. Şiirime Sesiyle hayat veren Barış Çiçek kardeşime en kalbi teşekkürlerimle... |