SİYAH-BEYAZ
Lütufkar bir dilenmeyle kapılarda dolaştım
Kaybettiğim benliğimle yoksulluğa da taştım Zaman en güzel rüya,yaşamamda hayır var Masa üstünde kadeh,yerde bir tek ben açtım. Zavallı çocukluğum kaydı gitti elimden Ne güzel ne de kötü bir söz çıktı dilimden Şimdi ağlamalı mı gülmeli mi bilinmez Esen rüzgarlara bak toz bırakmaz yerimden. Söylesem kızar mı ki aldattığım sefiller Bir ben hayat yaşamadım,yaşayanlar hep eller. Kumarda kaybetmek kazanmaya muhtaçtır Kahpedir bu insanlık,kahrediyor hep diller. Suya şeker katarken,sudan birşey eksilmez Tuzun yanında tatlı,acıyla ekşi gitmez. Bir biçare görünce,betbahtlar konuşur mu? Beyazı yaşamak güzel,siyah candan silinmez. MEHMET EMİN ŞAHİN |