Kibrit Çöpü...
Çelimsiz tıknaz bir endamı,
İncecik beli, kısacık boyu vardı.. Başında kahverengi yazması; Çelimsizdi, üstelik yüzüne de bakılmazdı.. Kenara itelenmek onun alın yazısıydı, Bir kutuya hapsedilmişti; Kendi gibi olanlarla, aynı kaderi yaşamaktaydı.. Bu tıknaz, çelimsiz haliyle; hep dışlanmıştı.. Hep örselenmekle geçmişti hayatı, Altı üstü bir kibrit çöpüydü; Olup olacağı bu kadardı... - "İnsanların unuttuğu bir şey var" diye, geçirdi içinden.. Büyük yangınlar, bir kıvılcımla başlardı; Ve bu kıvılcım onun bağrında saklıydı.. Küçücük bir kibrit çöpüydü, çelimsiz ve tıknazdı; Koynunda ağır bir yük taşırdı, Küçücük bir kıvılcım, onun sona ulaşmasıydı.. Yüreğinde yangınlar taşırken, Küçük bir kıvılcıma esir kalandı; Tıknaz, çelimsiz bir kibrit çöpüydü o; Başlangıcı alaz, sonu yangındı... Kibrit çöpünden, ne farkım vardı benim? Gözlerin kıvılcımım oldu, Artık mahşer yeri yüreğim.. Başlangıcım sen, sonum sen.. Kibrit çöpüyle aynı alın yazısını yaşamak, benim kaderim... byHaktan |
Kutluyorum
Yüreğine sağlık
_____________________________________Saygılar