Yüreğimde yangı var, gözlerimde nem, parmaklarım isyanda basmıyor tuşlara! Korku sardı ruhumu sanki her yer ruh hastası dolu..Kadın olmak suç mu anlamadım olanları? Yoldan geçerken arkama önüme göz gezdirmekten yürüyemiyor ayaklarım....Genç bir kız görsem uzaktan, ona doğru gidiyorum.. Sanki onun da başına gelecek bu olaylar diye çok korkuyorum.. Korku sardı mı aklı, beden mahkum olur.. Ruh can çekişir korkunun pençesinde! Kadınlar korkusuzca ne zaman sokaklar da dolaşıp, istediğini giyinip, istediği gibi davranacak? Birilerinin tekelinde değil kadınlar..Sakın birileri ağzına geleni söyleyip, kadını mahkum etmesin dört duvar arasına..O istedi diye sesini duyurmayan kadınlar sizlerden utanıyorum..Haklı olduğun davada, haykır ki sesin duyulsun! Sen sustukça bir başkası konuşur yerine! Usulet Güner

KADINLAR ÖZGECANA YÜRÜYOR ADIM ADIM
Ah Özgecan naaşın kapkara yerde yatıyor!
Kesik ellerin utançtan olmalı,
Yüzünü kapatmaya çalışıyor.
Sakın sen utanma güzel kız,
Utanacak biri varsa bunu sana yapanlar!
O güzel yüzün yanmış kül olmuş,
Dalgalı saçları yerlere dolmuş.
Sana böyle neler olmuş?
Ah güzel kız sana kalkan eller kırılsın!
Mersinde duyuldu adın,
Bir kıvılcım oldun kadın zulmüne.
Kadınlar ayaklandı siyahlar içinde,
Naaşını şimdi onlar kaldırıyor.
Türkiye derin uykudan uyandı.
Kadınlı erkekli herkes yollarda,
Senin adın sanki bir dua,
Dudaklar söylüyor gözler ağlarken!
Bu vahşeti kınamak lazım..
Kendini bilmezler konuşup durur,
Densizlik parayla değil güzel kız!
Sen üzülme rahat yat yattığın yerde,
Kadınlar el ele vermiş geliyor.
Yeter diye haykırmak istiyorum,
Kadın olmak suç değil.
Bakın sizi doğuran ana, kadın.
Peki, ruhu hasta insan, bu vahşet niye?
Seni alıp ateşlere atmalı,
Özgecan gibi yan kavrul!
Sana ne ceza verilirse verilsin az gelir.
Çıkarın meydana bu soysuzu,
Her kadın ölen kadın için,
Bir darbe vursun,
Tükürük gölü olsun bedeni,
Utanmaz yüzü utanır belki!
Kadınlar Özgecan’a yürüyor adım adım!
Usulet Güner