Bin yıl mı geçti aradan asırlar mı oldu
Gel diye yollarına baktığım NEREDESİN
Şafağa hasret yüreğimde güneşim soldu
Dön diye Rabbime el açtığım NEREDESİN

Sensiz yük oluyor bedenime tende ki can
Efkâr efkâr gözlerim ufkumda kara duman
Darma dağın oldum bak işte perme perişan
Yokluğunda gönlümü yaktığım NEREDESİN

Hasretinle yerinden kayıyor bütün yıldızlar
Eridi şahikalarda ki o kurtlu karlar
Sensiz geçen her an kalbimde yaralar açar
Tüm ömrümde acılar tattığım NEREDESİN

Azrail el vurdu yaşarken canımı aldı
Sensizlik zehirim olsa da varlığın baldı
Gerçekler yalan oldu bir tek hayaller kaldı
Hayaline sarılıp yattığım NEREDESİN

Çekmekle bitmiyor ki bu çile dolu günler
Bir damla silmeden yaşlarım sel gibi iner
Sonu gelir mi bilmem bu acı nasıl diner
Sel gibi gözlerine aktığım NEREDESİN

Sebebim oldu işte bitmiyor ki hasretin
Vurdun sineme yâr yaralarımı deştin
Yaktın öldürdün beni ateşlerde erittin
Uğrunda mezarımı kazdığım NEREDESİN