Kendi hürriyetini bir şiirin avlusuna ağlarken bırakmışK usursuz bir tenha vaktiydi E vresi üşümüş dönence içinde bekleyişler N ur’suz bir gecenin korkulu bakışlarında D armadağın olmuş kimlikler İ ncinmek mi... H eyhat Ü şüyen varlığım R üzgarın dudaklarında R akımsız uçurumların kenarında İ şte bir avuç bükülen kağıtların arasında Y itirilmiş, makamsız bir ayinin E teğine döküyor T aşlarını. İ nim inim inliyor varlığım N edensiz ve niçinsiz bağlaçlara İ çli içli yadırgıyor anlamları. B ilmek... bir telve mozaiki. İ çim kül rengi üzüm tanesi R esimleri yok mu bu ruhların Ş aibesine düştüm bu topuksuz, bağcıksız yumağın İ mkansızlığa dayanan gözlerimin İ stikametini değiştirdim R am, cam bir şişeye koydu anılarımı İ lk mi sanki bu imtihan N ice seslenişler A vaz oldu V akitsiz kaybolan L al giydirilmiş halime U sandım... S ayısız adımladım U mut bıraktığım mezarları N afile... kahkahası olmayan bir cellada A v oldum A yakları ters dönmüş bir haine G aybden seslenirken L ambalarım yanmıyordu evimde A şk... artık hissedişlere R enksiz ve ifadesiz soyunurken K ayboldum E melsiz bir kabile misali N asip açtım şemsiyesiz gökyüzüne B ul beni hangi vakte sakladıysan I slığın penceremde yankılansın R ujumun bıraktığı akmasın buğular gibi A rada tadım damağım ol yine K ış bitiyor sevgili M utluluğa sunuyorum özlemimi I slanan her zerremi var ediyor ya her damla Ş imdisizliğe nasıl bağışlarım emanetini. NOT: ŞİİR BAŞLIĞIM SAYIN GÖLGE DANSI’NIN GEÇEN GÜN BİR ŞİİRİME YAZDIĞI YORUMDUR. SİZDEN İLHAM ÇALDIM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ :)) |