Aşka olan inancımı yitirdiğimden dolayı şiiri bırakma kararı almıştım uzun bir süre; fakat kalemimi çok uzun süreli susturamadım, bu sebepten bu şiir damladı yüreğimden.

Yine akıyor 3-5 satır kalemimden
Kan kırmızı mürekkebiyle süslüyor beyaz kağıdı
Mühür vurmuştum oysa uzun zamandır kelimelerime
Kırdılar yine mühürleri, bak can yakıyorlar yine
Yine kırgınlıklarımı anlatıyor tüm âleme
Üzüntülerimi deşifre ediyorlar yine
Söyleyemediklerimi,
Duvarların arkasına sakladıklarımı anlatıyorlar yine
İtiraz ettiklerimi, benim aksime onaylarcasına
Beyaz kağıda dökülüyorlar yine kalemimden
Kan kırmızısı…

Gözyaşlarım nokta oluyor cümle sonlarına
Onlarda kan kırmızısı be, onlarda…
Ve bir kılıç misali keskin vuruyor kelimeler yüreğime
Yüreğimden akan kanlarla besliyor mürekkebini kalemim yine
Yazan benim kalemim fakat benim canım yanıyor yine
Kelimeler, yüreğimden damlayan kelimeler
Fakat damladığı yüreğimi acıtan onlar yine.
Anlayın beni kan kırmızısı satırlarım anlayın
Yüreğimdeyken saklayabilirim anca sizi
‘’Üzgün müsün’’ dediklerinde yalan söyleyebilirim,
İtiraz edebilirim her zerrenizi
Dökmeyin beyaz kağıda kederlerimi
Dökmeyin…
Gizli saklı kalın ben gülümseyeyim yalandan
Nasılsın diyene bir yalan daha patlatayım en fiyakalısından
Siz biraz daha gizlenin yüreğimde ki
Ben iyiyim diyerek biraz daha kandırayım üzmek isteyenleri
Siz biraz daha gizlenin ki
Herkes iyi olduğuma inansın bir başıma
Ve eyyy kan kırmızı satırlarım siz iyice gizlenin ki yüreğimde
Ben biraz daha oynayabileyim bu hayat tiyatrosunda
Murat BÜYÜK
31.01.2015
Saat:13:25