KARANLIK DÜNYA
Karanlık…
Gecemde gündüzümde karanlık, Gecemin yıldızı, günümün güneşi olarak bildiğim kişi Ömrümü yoluna sermek istediğim kişi Yani sen!!! Gittin! Yalansız, riyasız sevdim be seni Çünkü bilirim ki yalanla kurulmaz aşkın temeli Temeli sağlam olmayan bina misali Peki bu kadar mı kolaydı yıkmak Kolaymıydı gerçekten de böyle çekip gitmek Tüm anıları bir kibrit kıvılcımıyla yakmak kolay mıydı? Evet sadece bir kıvılcımdı güzel anılarımızı yaktığın şey Sadece bir kibritin ufacık bir kıvılcımı! Öyle çok sevdim ve öyle çok seviyorum ki Gidişin değil, gitmek sözünü kullanman bile güneşimi söndürmeye yetti Ağustosta bile üşür ve titrer bedenim Gittiğinden beri yalnızlık limanında bitmez oldu misafirliğim. Aylardır içimden bir fısıltı kopuyor sadece O fısıltının eşliğinde, dön diyorum, dön artık geri Evet sadece bir fısltıyla sesleniyorum sana duyarsın diye Çünkü uzaklıkların işidir haykırmak, bir fısıtı yeter yakındakilere Yüreğim yüreğine çok yakın be prenses Duymalısın artık beni… |