DUYGU MEZARLIĞI
Çivisi çıkmış dünyanın be anne
Ayağıma batıyor çıkan her bir çivi Tökezliyorum. Ve yeri geliyor, yere seriliyorum Sürünüyorum, bu defa suratım çizikler içinde kalıyor be anne Seriliyorum yere ve paspas yerine kullanıyorlar yüreğimi Kalkayım diyorum vuruyorlar tekmeyi Yürüyeyim diyorum takıyorlar çelmeyi Bir ah bile dedirtmiyorlar be anne dilime vuruyorlar kelepçeyi Haykırışlara sağır olmuş herkes Yardım isteyenlere verilmez olmuş tek ses Herkes diline kondurmuş koskoca bir ‘’banane!’’ Allah rahmet eylesin, insanlık ölmüş be anne Binbir çeşit maske türemiş yalan dünyada Ne güldüğü belli artık kimsenin ne de ağladığı İnsanlar hakkında bildiklerimiz ise maskelerin gösterdiği kadarı Nasılsın diyemez olduk hiçkimseye Her tebessümün altında binlerce insanlık intihar ediyor Ve birçok gözyaşının altında ise birçok timsah nöbet tutuyor. Tanıyamıyor kimse kendisini bile aynaya baktığında Yüzler maskeli duygular zan altında Doğruluk nedir unutmuş ağızdaki sözler Bıçaklar için sırt arar olmuş kahpe gözler Namertlik bir oyun, dünyada namertlere sahne Allah rahmet eylesin mertlikte ölmüş be anne Ok saplı tüm kalplere Yaralayan çok, yaralanan çok Derman, derman ararsan o kat’iyen yok Dakika başı sun-i tenefüs gerekiyor ağır yaralı kalplere Yarayı açan çok, ilk yardım bilen… YOK! Avuçlarda biriken gözyaşları hüzün çiçeklerini sulamakta Fakat artık o çiçeklere kıymet verende yok Merhabayla başlayan aşklar hoşçakal ile biter olmuş Dün açanlar bugün solmaya yüz tutmuş Dün aşkından ölenler bugün nefret eder Dün sarılıp birbirine güç veren yürekler bugün uçuruma iter olmuş Aşk ve sevda cümleleri ağızda sakız Konuşmayı öğrenen çiğner olmuş, arsız arsız Aşk kimlerin diline kalmış heytt beee Ne dersin sevdada ölmüş müdür anne Murat BÜYÜK 16/02/2015 Pazartesi 23:56 |