Elif'in Günlüğünden
İyi ki gittik sevgili
Tamda vaktinde Bak aşkımız taze bahar gibi yanı başımızda Ben yine dokunuyorum sana Sen yine varlığıma müptela İki tabak koyuyorum bundan böyle her akşam masaya Dumanı tütmeyen yemekler tüketiyoruz Kahkahalarımız yankılanıyor duvarlarımızda Başım ait olduğu o yerde hep Gece beraber gökyüzünün bütün lambalarını yakıyoruz Komşuluk ediyor yıldızlar Ellerin ellerime hayat akıtıyor adete Huzur yaşlandıkça gençleşiyor güzelleşiyor Gözlerimizi her kırptığımızda Kirpiklerimizden dökülüveriyor inciler Sesin dört nala aklımın içinde tüm hüzünlerimi kovuyor Laleler şarkılar söylüyor şehrimizde Elbiselerin içinde insanlar dolaşıyor Lafonten’den masallar anlatılıyor çocuklara Katran karası bir beyaz doğuruyor bir ana Nereye baksan Yüreği bedeninden büyük cengaverler kol geziyorlar Islak çatılardan kayıyor serçeler Çırpındıkça hayata karışıyorlar Hayallerimizi hiç sorma onlar yavrularımızı büyütüyorlar Dedim ya İyi ki gittik sevgili Çünkü hiç bir ayrılık yakışmadı İki dudak arasına hiç bu kadar İyi ki gittik.. |