Elif'in Günlüğünden
Sana dair içimdeki umudu parmaklarımla söndürdüm bugün
Avuçlarımla uğurladım pencerelerimden hayalleri El sallayarak Sokak dilencisine verdim bende kalan sesini Yıldızlarla bakıştım ayla konuştum güneşten haber aldım bugün Yağmur deydi yüzüme karlar eridi Yalın ayak koştum bir çocuğun peşinden gözlerinden feyz aldım Gönül perdem aralandı bugün Asker oldu sıradağlar iki yanımda yaylaları yeşile boyadım Herkesin içindeki o koca boşluğu Tuttum ellerimle çıkardım bugün Büyük bir orkestranın konseriyle beraber Ayak uçlarımda dansa başladım Üzerimdeki uzun beyaz elbisem telaş içindeydi Hiç durmadan dönüyordu dünyanın döngüsü Bir sonraki adıma hazırlıyordu kaderi Tüm sevenler hüzünlerinden kurtulmuş Cellatlarının hükmü son bulmuştu bugün Martılar kanat çırpmıyordu artık her vapurun ardından kalem daha mavi huzur taçlandırmıştı esareti Korkma yenilmekten Yenilirim dediğim gün Yenilenmenin ne olduğunu anladım bugün.. |