Üşüdüm Sensiz Yürürken****************** Ay aydınlatmıyor gecemi Karanlık sokaklar sessiz ve soğuk Sanki bir sis bulutu sarmış dört yanımı Sert rüzgarlar hoyratça savrulurken Koca şehrin ışıkları bir yanıp bir sönüyor Ruhum avare başı boş çıkmaz sokaklarda dönüyor Sensiz her yer dar Sığamıyorum yüreğime Üşüyen ellerim ceplerimde Sararmış yapraklarla dolu Kaldırımda yürürken Hışırtılar çorak ruhumu Ürkütüyor ve titriyorum Şimdi Kimsesizliğimle üşüyen imgelerime sarılıp Bir hayal kurmaya başladım. Ne mi kurdum sevgili ? Dinle; İlkbahar kokuyor yemyeşil her yer Sen ellerimi ısıtırken Güneş ışığı tenimize değiyor Çiçekler rengarenk açıp Güller sümbüller laleler kuşlarla dans ederken Cıvıl cıvıl kuş sesleri Bak ne güzel de şakıyor bülbüller Ahenkli ötüşleri kulağımızda Belki de aşkımızı anlatıyor Karanlık gecelere ay ışığıyla süzülüp Maviye çevirdik kaldırım taşlarını Kavuşturduk ; Kavuşturduk işte bahtsız ruhlarımızı Tüm seven kalplerle birlikte Sonsuzluğa samanyoluna uzandık Pırıl pırıl yıldızları önümüze katarak Dilekler tutup Gökyüzünü umutlara boyadık Mutluluk resmini silinmez kalemlerle çizip Mutluluğa söz eden hüzünleri tutukladık Kalp mahkemesinde yargıladık Mutsuzluğa sebep olan hüzünlerin kalemini kırdık Ve sonunda başardık Biz ruh ikizleriydik İki beden tek yürek olduk işte böyle sevgili Üşümüş bedenimle avare ruhumla kurduğum Sıcacık bir hayal benimki Kim bilir belki de olacakların habercisi.... N@ZLI HÜZÜNYILDIZI |