SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİMsana ne desem bilmiyorum söyle oyuncağın mıydım senin yalanmış canım cicim demelerin kalp kırma da yokmuş benzerin sana o kadar çok inanmıştım önce Allah sonra sana tapmıştım canımda can bildim yine aldandım oysa seni başıma taç yapmıştım yaşananlar bir yalan masaldı de ama seni hiç sevmedim deme bir sihirli değnek dokundu bize getirdi bizi kendimize belkide böylesi ikimiz içinde iyi oldu önümüzü görmemize engel bulutlar dağıldı olacaklar sanki içime doğdu uzaklaşan hayallerim bir kement gibi boğdu artık inanmıyorum aşka sevgiye bir çıkar ilişkisi deyip gülüyorum sadece aldın yüreğimi benden bilmem ki niye bir dön bakıver sen de maziye ikimize ait çok iz göreceksin istesen de o izleri silemeyeceksin alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste sen zannetme ki kuş kafeste ölümü hissedersin son nefeste sevdiğini söylesen de çok geçtir artık gözyaşları yere düşmeden sen çoktan omuzlarda toprağa verilirsin ... Refik 28 . 01 . 2015 İstanbul |
Kutluyorum güçlü kalemi
Yüreğin var olsun
______________________________________________Saygılar selamlar