yitirilen güzel duygular saklanmış eşik arasına
paslı kapı açılsa sızacak yalnızlığın karasına

kırılgan hislerimle
üşüyen ruhum titriyor
aklımdan uçtu gitti tümcelerim
birden düştü kalem elimden
şiirlerime takıldı gözlerim
hepsini okuyorum tek tek satır aralarında hece hece bölünmüş ruhum
şiir deryasında kah gülmüşüm kah ağlamışım
göçmen kuşlar misali göç etmiş yüreğim oradan oraya
hüzünler yerleşmiş şiir aşkıyla yanan parmaklarıma
dar ağacına asılmış tüm lehçeler anlamsız manasız
uçuk kaçık sözler dillerinden anlamıyorum bir çoğunun

masallarda yaşayan anka kuşu kanadına bağlanmış yitirilen gerçek aşkların külleri
hep umutla beklenir sönen küller yeniden bir kıvılcımla tutuşsun harlansın diye
şair ruhu naif kırılgan hassas bir çocuk gibi hep hüzünlerin arkasına saklanırız
beyaz sayfalara yazdığımız şiirlere içimize döker hayaller deryasında aklanırız
yaşanmamışlıkların acısını saklar yüreklerimiz gün gelince k/ağıtlara yazarak kusarız

kalem özgürlük içinden geldiği gibi hayallerini kendin yazar kendin oynarsın
başrolde hep şairin kendisi vardır birde hayallerde besleyip büyüttüğü aşk ile yaşattığı sevdalısı
yazık o garip sevdalıya bazen ona küseriz ahlar yazarız
gün gelir o sevdalıya aşkın en duru saf halini
bazende yakıcı tutkusunu yaşatırız o sevdalı bizden çok çekiyor garibim
güzel hayalleri yaşayan yaşatan şair güzel yürekler hep çağlasın
şiirlere çok yakışan hüzünler hep şiirlerde kalıp ç/ağlasın

bazen
şair dostun yazdığı şiire konuk olursun
o şiirin içinde kendini bulursun
iki damla gözyaşı yada neşe alırsın payına
tercüman olmuştur senin kendine bile anlatamadığın duygularına
gem vurulmuş duyguları dolu dizgin yaşarsın şiirlerde
hayaller varken gerçekler kimin umurunda ki
tükettiğimiz mürekkebimiz engin olsun
hayaller var olsun
hayaller har olsun
herkesin hayalleri bir gün inşallah gerçek olsun
seven güzel kalpler iki cihanda mutlu olsun
naif şiir ruhlu şair dostlar her zaman var olsun...

N@zlı