Ölü Şehrin Papatyaları
Papatyalar kanlı ellerimin yol bilmeyen sokağında öldüler.
Sevmek şimdi boş gözlerle tavana asılı kalan bakışlarım kadar manidar. Aşk kokulu intiharla büyüyorum dudaklarinda, Sen sevginin son büyüttüğü piç bir çocuk düşü sol yanımda.. Nefes almak soğuk bir duvar,ölüm kadar anlamdaş.. Ben şehrin son aşkı,senin göz bebeklerinden düşen. Sen benim kalbim,senin göğüs altinda sakladığım anavatanım. Boynunun,mavi salıncakların da oynayan çocukluğundan öpüyorum. Eliff Yılmaaz 09.01.2015 |