AĞLAMA ANNEM

Ağlama annem sen ağlama olur mu
Gözlerinden yaş düşmesin
Sessiz haykırışlar dökülmesin
O yorgun gözlerinden

Ağlama sen üzülme diye ben
Yaralarımı kanatmadım
Gözyaşlarımı içime akıttım
Ağlayamadım

Tek bir damla yaş akıtamadım
Gözlerimden
İlaç olabildim mi dersen yaralarına
Hayır

Senin yerine de ağladım annem
Senin için de yaralandım
Annem iki kişilik ağladım ben
İki kişilik yandım

Bir tutam gözyaşı aldım
Bir tutam yara
Bir hüzünlü gülüş
Ama hep kanadım annem

Bilir misin ki annem
Hayat heybesinde acıları taşıdım
Attıkça heybeme taşıyamadım
Yüreğim bile fazla geldi

Çünkü annem çünkü
Bitmez istekleri vardı onun
Bilirsin sende kadındın annem
Yürek yangınlarını

Ağlama annem sen ağlama olur mu
Ben giderken bile ağlama
Taşıyamadı de bu hayatı kaldıramadı
Küçücük yüreği hiç büyümedi de

demet