AŞIK VEYSEL eŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Büyük Ozan Aşık Veysel in ölümü nedeniyle çok duygulandım.Kendisini büyük bir hayranlıkla severdim.Saygı duyardım. . O günlerde yazdım bu şiiri. ve daha sonra evlatları Şarkışla da müze yaptıklarını duyurduğunda Oğluna gönderdim şiirimi. ve Aşık Veysel müzesinde - Sıvas, Şarkışla da- sergilenmekte
olduğu bildirildi bana. çok mutlu oldum.
Alınca sazı eline
Dokununca ince tele Anlatamaz onu hece Bir naame selidir sanki... Bestesi içinden gelir Güftesi de kendindendir Kendini bir kendi bilir Bir de Kara Toprak belki... Veysel gerçekler söylerdi Herkes de bunu bilirdi Sazı - sözü ne güzeldi Yoktur belki hiçbir eşi... Hep karanlıkta yaşadı Aydınlattı Onu sazı Yaarim Kara Toprak derdi. Şimdi muradına erdi... 1973 Mart |
mostar01 tarafından 1/27/2015 10:51:48 PM zamanında düzenlenmiştir.