Her şeyin yarası düzeliyor
Tıp geliştikçe
Kanserin bile…

Ama insan yarasına
Aciz kalıyor,
Teknolojinin ölmezliği de…

İnsan lekesini çıkaramıyor
En güçlü ilaç
Kezzap dahil, ateş de !…

Bataklık dünyalarda yetişen yürekler
Yaralıların yaralarını körükler
Ölüm öğretmiştir onlara geldiği yerler
Sahte vitrinine bakıp saygı gösterenler
Farkında olmadan tuzağa düşerler
Sonun da korkunç bir şanssızlıkla mücadele ederler,
Elleri, ruhları, yürekleri katil eller
Gider, kendi halinde yaşayan insanın
O masum İsmine leke sürerler
Onların yüzünden hayata bile küserler
Hayatı herkesten daha çok seven gönüller…

Yanına kar kalmaz kötülük kimsenin ama
Geçen zaman da azar senin o müzmin iç yara
Gerçek gülmeyi unuttururlar bazen da sana
Nereden pehdahlandığı belirsiz bir kişiliğin iğrenç kusmuğuyla !!...

Uzun uzun düşündürdü
Yeri geldi bir kılavuz gibi şiir
Bilgi sahibi de yaptı bir bir,
Serseriliğin psikolojisine dair….

Kutluyorum bilge kalemi !!!...