GÖZLERİN
Gönlüm isyan ediyor artık sevmem diyorken
Zamansızca abayı yaktı bana gözlerin Sevmenin suç olduğu meskene gidiyorken Kendine gel diyerek çaktı bana gözlerin Umudumun tükenip bittiği anda geldi Gönül sermayesinin yittiği anda geldi Bembeyaz kaderimin gittiği anda geldi Bahtım karaydı amma aktı bana gözlerin Aşkın harman olduğu bu şehri yıkar gibi Kerem’in ateşiyle gönlümü yakar gibi Yusuf’la abâd olup zindandan çıkar gibi O denli cesaretle çıktı bana gözlerin Fatih’in İstanbul’u fethetmesi gibiydi Süleyman’ın Hürrem’i methetmesi gibiydi Musa’nın Firavun’u mahvetmesi gibiydi Bütün ihtişamıyla baktı bana gözlerin |