Biraz aralık bıraksam kalbimi
İpini koparan mavi uçurtmaları avuçluyor gönlüm
Kuyruklarında tutuklu tüm baharı
Annesi var mı bilmem ama
Sorgusuzca sarıyorum evlat kokusuna aşina ellerimle

Çocuk olmadığımı hatırlayınca
Elma şekerlerini yargılamak geçiyor içimden
Onları satanlar da ben kadar mutsuz üstelik
Kimisinin cebi, kimisinin kalbi delik ...

Sapında karar kılıp kırmak kadar kolay ne var ?
Dudağımdan kırmızısı çekilmeden daha
Ayıklaya bilirsem gözyaşımın tuzunu dilimden
Savuna bilirim bir anlık gülüşümü
Çabucak büyümeme sebep olan ne varsa,silkelerim omzumdan


Hüviyeti yok hiçbir rengin
İstediğim kadar dünyanın reklamını seyredeyim
Cazip değil üstüme alındıklarım
Yüreğimin nedimesi üstüme yığılan sabahlar
ve ben sabahları hep gelişinden tanırım
Hangi aralıkta daralsam
İnatla çoğalırım

Hangi deliğe saklansam
Kucaklanacak kadar sabrı ezberimde tutabilirim
Olur da annem sarmazsa
Toprak sıvazlar sırtımı bir gün, bunu bilirim

Sırılsıklam beyaz doğarım belki bir daha
İki belik örerim içimdeki çocuğun seyrek saçlarını
Avazım çıktığınca bağırır,
Ilık bir nefesi ayırırım kendime sadece

Paha biçilmez bir tablo sanma kendini
Kirli parmaklarım değse üzerine o dakika bir hiçsin en çok


Gözlerimin gemisiyle
Hiç bilinmedik bir bakışı yüzdürürüm göz yaşımda
Geceme dadanan bir ay var, bu halime şahit
bir de
dudağımın sol yanında ki arsız uçuğum

Kasık ağrısı gibi iliklenince yalnızlığım karnıma
Üşüsem de çözülür buzlarım
Birilerinin işine elbet yararım bende

Beyazda utanır yıldızları giydirmekten günü gelince
Siyah bile kıskanır beni
Yaprağından medet umulan papatyalar da söyleyemedi acıdığını
ben de söylemem



Öfkenin çıkınımda hiç yeri yok
Gömleğim ateşten olsa gocunduğumda
Bir kere daha görmesen de beni
Rüya olur düşerim gözardına
Teslimiyet bahşet uykumuzun ıslak döşeğine

Bırak da,

Bir gecede seni avutsun yorgun dizlerim





Gülşah Gayret
Tekirdağ





.