Gelişi güzel olmak istedim
Sade yalın
Kollarımla güneşe köprü kurup,
Sahipsiz kuşları sallayacaktım eteklerimde


Ve dökülmek sadece dudaklarından aldığım güçle önüne
Yeter imge olmak için dedim bir şiirde
Şiir gibi yaşamayı yeğlemek suçsa
Sök beni dizelerinden

Her ne kadar ’vav’ olduysam da sana
yırt hecemden
O zaman istemsiz bir ’mim’ gibi kalayım

Buna günah yazmıyor Allah,
Allah yalancıları sevmiyor


Uslanmaz içimde öfke
Şeytan çanak tutsa da günahıma
Dirilmez heyecanlarım

Bir kediyi artık senden daha çok sevebilirim
Ney gibi üfürmedikçe özrünü bu aşkın göğsüme
ve dirilmedikçe yeniden ölü kalbin
Emzirmem duygularını sebepsiz

Us yanımı kemiren o kara delik sensin
Düşmeyeceğim, direnme boşuna
Şeytanı bol şiirler yazıp ellerine gömeceğim
içimde rehavet ikram bekliyor
En âlâ yanım bile mermi sıkıyor düşünceme

Sen hâlâ
Ağladığımı düşünüyorsun
Gülüşlerimi bahara saklıyorum, çok sevinme



Sahibi olmayan tablolardan tanıyorum seni
anonim şarkılardan
sahipsiz kalışın yetiyor ayıltmaya
onlar kadar değerli oluşun hiç aldatmasın seni azizim


Ay kırılsa da tek parça kalıyor
O zaman Anka’ya benziyorum
Biri ateşimi körüklüyor
ben hala yaşıyorum ...






Gülşah Gayret
Tekirdağ



_