ayazdan kelimelerdiyorsun ki, bu kadar soğuğu kim döküyor ankaraya gözyaşlarım donuyor kuğulu kavaklarının dibine ağlayamıyorum doya doya avuçlarıma ağla demiştim ilk tanıştığımızda doymuş çimlere ağladın hep bir türlü inanmadın ılgıt ılgıt esen çöl olduğuma iyi ya, çelme takarsın zamana ben her zaman baharım dersin ne gün batar ne ay dolanır sende haziran güneşlerinde yüreğine serpersin kasım |
'Himalayaların tepesine tırmanmak güç
ama mümkün
Okyanusu aşmakta güç
ama mümkün
Ay'a ulaşmakta öyle'