Nazlıcan
*
Hasretin yetti cana, özlüyorum durmadan Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan Gönül lafmı dinliyor seni bir an görmeden Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan * Kırılıp dal dan düşen buruşan bir yaprağım Yel esmeden savruldum otların da toprağın Karıştım boz suyuna şimdi Kızıl Irmağın Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan * Sallanırken rüzğarla zikretmeyi unuttum Aklım beynim dağıldı fikretmeyi unuttum Sensiz tüm niymetlere şükretmeyi unuttum Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan * Susuz nehirler gibi çatladı bak dudağım Öksüz bülbüller gibi kırıldı dal budağım Gül’ü, Lale’si solmuş güze teslim bir dağım Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan * Kum taneleri gibi savruluyor bedenim Yığınlarda taş oldum yok arayan güdenim Bir bahanem kalmadı, sensin bir tek nedenim Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan * 18.08.2014 çorum / Uğurludağ Leyla Yıldırım (Leylican) |
yine güçlü kaleminizden sayfanıza
muazzam güzellikte bir şiir düşmüş
okunası ve ayakta alkışlanası mısralarınızı ve
yeni yılınızı tebrik eder,
sevdiklerinizle birlikte,
sağlık, huzur ve mutluluklar dilerim...
.........................................
Şair Yürek Mehmet ÇAKIR