Hepsi senden kaldı be gülüm...
Yeter artık,
sus, dinle beni yüreğim, ve gömül sonsuza kadar suskunluğa sadece, izin kalsın seni bulmak isteyen zavallıya... Şaşkınlığım, bu garip halim, anlaşılmaz tutarsızlığım, bu zaman tutmazlığım, isyan içinde ki dayanılmaz sevgim, bu hırçınlığım, kahrolası bu yalnızlığım… Hepsi senden kaldı be gülüm... Heybem çok dolu olsa da, taşımak zorunda bıraktın bu yükü bana, söyler misin, bu ben miyim Allah aşkına ? değilim... Ne demiş şair; ’’Ne varsa gönlümde sen aldın götürdün yar, bu hüzün bana senden yadigar…’’ Yeni yıla umutları devirirken, yazayım okursan eğer, az biraz acıtsın, kalanların ardından umutlar, sevgiler, uyku tutmayan geceler, aşk’lar da kalıverir bazen, gözyaşlarıyla sulanır gidenin yolları, toz toprak içinde kalmasın diye giden sevgili… Atilla Yüceak Aralık 2014 Araştırmacı Yazar –Şair |
Kutluyorum güçlü kalemini
Yüreğine sağlık
_________________________________________ saygılar selamlar