Heyecana aykırı tedirginliklerden bizi uzaklaştıran,
’’Devletlinin...’’ inkar ettiği her şey,
aşk,
isyan ve özgürlük adına,
kayıp bir yüzyıl,
yanmış bir ülke,
bir ölü çocuklar ordusu,
üstü örtülmüş herşeyin,
açıkta bırakılmış kanayan çıplak bir yara yok...

Gerçeğe özlem,
beklenti gizli deliliğimizin deşifresi olmuş

Alabildiğine aldatılarak,
hafifliyoruz,
o,
devlet adına konuştukça,
gerçeğin üstündeki karanlık daha çok öbekleniyor,
ölüler sıraya giriyor...

Bugün bize,
hayatı bahşettiğini söyleyen tek kişinin,
yalnızca hayatımıza kasteden zat olduğunu anlamamızı sağlıyor.

İşte en başa dönüyoruz,
inkar temel felsefe olmuş,
aşk yok,
kadın yok,
madenci yok,
gençlik yok,
emekçi yok,
köylü yok,
düşünmesek zaten yokuz,
bir sorunun varlığı,
özünde bir sorunun olmadığını gösterir mi bize?

İlahlar buyurdu,
hiç bir sorun yok,
unutmak iyisi mi,
ona teslim olmadan,
kendimize,
yeterince dengeleyici değerler bulmamız da gerekmiyor üstelik.

Atilla Yüceak Mayıs 2015
Şair; Şiir Sokakta