1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1917
Okunma
Seni yazdım gülüm, sensizliğimde!
Dün gece,
yalnızdım,
sen dahil kimseler yoktu,
çay bile kesmedi beni,
hava duygu yüklü,
yüreğimde inceden inceden sızlayan ben,
dışarıda,
uzaktan gelen köpek sesleri,
yağan kar’ın dayanılmaz güzelliği...
Sen yoktun,
kendimce boş duvarlarla konuştum,
kocaman boş yatağımda,
dedim ki;
onu görürsen benden söz etme,
beni aramak isterse,
inanır mı bilmem ama,
bilmediğin bir kentte olduğumu,
geride kalanları unuttuğumu,
ölü numarası yaptığımı anlat ona.
Sakın,
sakın ha!
onu hala çok sevdiğimi söyleme,
bırak,
varsın öyle bilsin,
çünkü,
artık bilse de faydası yok...
Duvar sustu,
ben hepten sustum,
kahrolası kapının zili çaldı,
gelen sen değildin,
zaten,
ben de evde hiç yoktum!
Atilla Yüceak Aralık 2014
Araştırmacı Yazar- Şair
Cevap Yaz