8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1095
Okunma
Sabah doğmamdan önce
ölmüşüm gecenin bir vakti
karanlık nefesimi çalarken
nefessiz hayatın merdivenleri
uzandı önüme
mimodram rollerimin
son gösterimine hoş geldim.!
Ay perçemini indirmeden
saçların düşmüş kirpiklerime
ağlayan göz yaşların
mimoza desenli entarine dökülürken,
beyaz tenine dokunmak
son arzumdu
ölmeseydim gecenin bir vakti.
Eller bedenimi darp içinde
kim kimdir tanımadan,merhabasız
bakışmalar.
saklamasın beyazlara
kefensiz gömülsün bedenim
toprağa değersem ,
suyu hissedersem belki,
belki güneş ısıtırsa
annemin sancıları tutarsa yine
bir daha doğurur bedenimi.
Gece okunan selâda duyuldu adım
karanlık siluetler dizildi saflara
kardeşlerim toprağı eşelerken
göz yaşlarım vurdukça vuruyor annemin sancılarına
ölü doğmalarımın ardından
son kez doğur beni rüyalarımda
5.0
100% (12)