GülümseyinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Eski günleri hatırlayınca...
Şiire çok benzemese de paylaşmak istedim Gülümseyin melekler resminizi çekiyor desem:) Göğümüzün değişken cümbüşlü dünyasıydın Çocukluk günlerinin en tatlı rüyasıydın Yağmur öncesi başka şafak vakti başkaydın Hele yağmur sonrası güneşin ışığında Ruhumuzu okşayıp hayaller kurdurandın Çocukken sana dair hikâyeler yazardım Bazen pamuk tarlası bazen köy bazen şehir Dörtnala koşan bir at, kocaman beyaz tavşan Sarayında yaşayan sarı saçlı küçük kız... Gökyüzünde gezinen yumuşacık bir döşek Hayalide güzeldi, kucağında uyumak, Hatta sana uzanıp yıldızlara dokunmak Pamuk şekeri gibi cezbederdin de beni Koparıp da ucundan yemek isterdim seni Tutacak kadar gerçek tutunca kaybolandın Hem gerçektin hem hayal, Hem vardın hem de yoktun İnsan gibi belki de beşerdin gelip geçen… Hatırlarsın değil mi? Seninle dertleştiğim o,armut ağacını Üzülüp kaçtığımda dalına otururdum Ovarken gözlerimi armutları keserdim En olgununu alıp, hem yerdim hem ağlardım Hala gülerim bazen Sende gülüyor musun? Zaman çok mu değişti Çocuklar niye mutsuz! Onların göğü yok mu? Kaldırıp başlarını baksalar biliyorum Seni çok sevecekler Tebessüm edecekler... Bakarlar mı ki acep ’Gülümseyin Bulutlar fotoğrafınızı çekiyor’ Desem! |
Alkışlıyorum kalemi keyif aldım okurken
Yüreğine sağlık
_________________________________________________Saygılar selamlar