çömlek misali
hava
aralığın yeldasında ilk nefes tabiatın zemherisine inat canın bedene düşmüş haliyim. sırça tepside sunulmuş meze misali varolmaktaki gizemim sadece bir yudum nefes. gönüllümüydüm hatırlamam nasıl bir imtihan ,mürebbiyesi olmayan. öğretisi bolca duyumsamadan özümsemek zorunda kaldığım. ateş içsel bir yalvarışa inat mı ateşi hissetmem. yüzeysel bir gerçekliğin efendiliği mi her bakışımda ayrı bir küstahlık. varla yok arasındaki araf yolculuğunda duraksız inmelerimi neden umursasın ki. yok ediciliğine alet ettiği sigaram belki de masumdu,bombaların yanında. toprak onca cana yataklık ederken ağırlınca kanı sindiren gizemselliğin ötesinde korkularımın en karanlık dehlizleri. kirli bedenlerimiz üstadın elinde bir çömlek misali şekil bulsada düşen yaprakların ritmiyle oynadığı oyunların sonunda kusar tüm öfkesini. ucuz pansiyonun odaları gibi odalarıyla resepsiyon defterine yazmıştır adımı, istemesemde. su keşke temizleye bilse ayıplarımızı insanız diye haykıra bilsek yıkanmışlığın ötesine. belki cennetin anahtarını anne karnından toprağa karışan ilk suyla kaybettik. mürebbiyesiz geldiğimiz hayatın sınavlarından çocukça bir eğelence olsun kaçalım |
Alkışlıyorum kalemi üstat keyif aldım okurken
Yüreğine sağlık
_________________________________________________Saygılar selamla