Pişmanlığımın KoynundaGözyaşımı kahkahaya geçirmeden gittin Bildiklerimi bana unutturarak öpmedin Beni güldürmeden af etmeden gittin Pişmanlığın koynunda umutlarım söndü Dudaklarımda lime lime yüreğimde ördüğüm Özlemlerimle sana yürüdüğüm cümlesiz ‘ligim Bir cümleden ibaret yaşayamadığım mutluluğum Pişmanlığımın koynunda dönüşü olmadan söndü Çığlık bir şehrin karanlığında gebe kalmış düşlerim Bir dirhem gülüşüne hasret kalan zifiri öpüşlerim Kefenleyerek mezara gömdüğün dua dua gelişlerim Pişmanlığımın koynunda dönüşü olmadan söndü Şehrin tepesinde pişmanlığıma koşarken Siliyorum her şeyi bana tabut ile gönderdiğin gözyaşlarını Sabahın sessizliğine atıyorum seni bekleyen yüreğimi dinlemeden Beni hayata bağlayacak her şeyi pişmanlığımın mezarına gömdüm İşte gidiyorum delicesine sevilmeyenler mezarlığına Mehmet Aluç |
Çok güzeldi, keyif aldım.
Bu keyfi tattırdığınız için size çok teşekkür ediyorum.
Emeğinize, yüreğinize sağlık.
Sevgi, saygı ve selamlarımla.
Hoşça kalın...